<>>အာသီသ ဓါတ္ပံု ႏွင့္ ဗြီဒီယို ဘေလာဂ့္မ်ား<<>

Tuesday, February 26, 2008

လေရာင္ကို…..ဖမ္းၾကည့္ျခင္း

**********
အာသီသ
**********

လေရာင္ကို..ဖမ္းၾကည့္ျခင္း
***
ေလႏွင္ရာ လြင့္ေန
ဦတည္ရာ မဲ့ေနတဲ့့စိတ္
႐ြက္ေၾကြေတာမွာ
ေမွ်ာေနတဲ့ သစ္႐ြက္ေတြအလား....

အနာဂတ္ မိုးေကာင္းကင္ကို
ေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္ျဖင့္
လင္းလက္ျခင္း… အရွင္းမဲ့...
မိုက္မဲတဲ့ တိမ္တိုက္ေတြၾကား
တိုးေဝွ႔ ႐ွာေနရတဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း... အလင္းေရာင္မွ်င္….
ေစလိုရာ… ညႊန္းပါေတာ့လို႔
လည္စင္းခံ ပသရမယ့္…. ငါ့႐ွင္
ဘဝအျမင္.. မၾကည္လင္သမို႔
ေသာကမ်ားႏွင့္သာ ရင္းႏွီးေစခဲ့
ဒုကၡပင္လယ္ ေဝေနခဲ့ရတဲ့ေန႔ေတြ
ေတြးမိေစ ….ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ႏွင့္
ကူၿငိမ္းပါလဲွ႔.. ရင္တြင္းမီး..။

**********

Monday, February 25, 2008

သူငယ္ခ်င္းသို႔ျပန္ေပးစာ(၁)

*************
princeocean
*************
သူငယ္ခ်င္း အာသီသ၊
မင္းရဲ ့ စာကိုငါ ဖတ္ ရ ပါ တယ္ ။မင္း အဆင္ ေျပ တယ္ဆို လို အရမ္း ၀မ္း သာ ပါ တယ္ သူငယ္ခ်င္း။ ငါ ကုိ သတိ တယ မင္း ရဲ ့ ကိုယ္ပိုင္ အ ခ်ိန္ ေတြကို သုံး ျပီး စာ ေတြ ေရး တဲ့ အတြက္ လဲ ေက်း ဇးူ အထူး တင္ပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ငါစာခ်က္ခ်င္း မျပန္ေရးႏုိင္တာကိုေတာ ့ခြင့္လြတ္ေစခ်င္တယ္။ အေၾကာင္း ေတြကေတာ့ ဒီမွာက မင္းတို ့ေရး တဲ့စာေတြကို ငါ တိုေတြဖတ္လို ့ ရ ေအာင္ မနည္း ျကိုး စား ရ တယ္။ျပန္ျပီး မင္း ရဲ ့ ဘေလာ့မွာ ျပန္စာေရး ဖို ့ဆိုတာ ကေတာ့ အေတာ္ကို ၾကိ ုးစား ရ ပါ တယ္။ မင္း လဲသိပါ တယ္။ ငါ ဆင္ေျခ ေပး တာ ေတာ့ မဟုတ္ ပါ ဘူး။ တို ့ဆီမွာ က ဒီ လို ဘဲ မဟုတ္ လား။

ငါ မင္း တိုအတြက္ အမ်ား ၾကီး ၀မ္း သာ ဂုဏ္ ယူ မိ ပါ တယ္။ မင္း တို ့ တေတြ ဟာ ကိုယ္ ရဲ ့ ယံု ၾကည္ ရာ ကို ဆံုး ျဖတ္ ခ်က္ ေသေသခ်ာ ခ်ာ ခ် ျပီး ေအာင္ ျမင္ ေအာင္ ေသ ေသ ခ်ာ ခ်ာ လုပ္ ကိုင္ တတ္ တဲ့ အတြက္ ဒီ လို မ်ိဳး မင္း တို ေတြ ေအာင္ ျမင္ တာ ေပါ့။ ေနာက္ တခု က အေရး အၾကီး ဆံုး ျဖစ္ တ့ဲ မင္း တို ့ ရဲ ့ စိတ္ ဓါတ္။ ေလး စား ပါ တယ္ သူငယ္ခ်င္း။ အ ရမ္း ေလး စား ပါ တယ္ သူငယ္ခ်င္း။ ငါ မင္း တိို ့ေပး တဲ့ အဆက္ အသြယ္ ေတြ နဲ ့ မင္း တို လို ျဖစ္ ေအာင္ ၾကိ ုး စား ပါ မယ့္ သူ ငယ္ ခ်င္း။ ဒီ လုိ မ်ိဳ း ဆက္ သြယ္ ေပး တာ ကို က မင္း တို တာ ၀န္ ေက် ပါ တယ္။

မင္း သိ ပါ တယ္ တို ့ ဗ မာ ေတြ ဟာ ႏုိင္ငံ ျခာ း ကို သြား ဖို ့ အတြက္ ၀န္ ေဆာင္ ခ ဆို တာ ေပး ရ တယ္။ ဂ် ပန္ ဆို ရင္ အ ေတာ္ ကို ေပး ရ တယ္ လုိ ့ ၾကား တယ္ ။ ဒီ လို ဘဲ တျခား ႏုိင္ ငံ ေတြဆို ရင္ လဲ ေပး ရ တာ ဘဲ ။ ဒါ ကို မင္း တို က ေျခ ဖ်က္ ျပစ္လိုက္ တာ ဘဲ။ ကိုယ့္ ရဲ ့ ဗမာ ေတြ ၊ ဗမာ ျပည္ က သူ ငယ္ ခ်င္း ေတြ ကို လမ္း ဖြင့္ ေပး လိုက္ တာ ဘဲ။ ဒါ မွ ငါ တို သူငယ္ခ်င္း ေတြ ရဲ ့ မ်ိဳး ခ်စ္ စိတ္ ဓါတ္၊ ကို ရဲ ့ သူငယ္ခ်င္း ေတြ အလုပ္ ေကာင္း ေတြ ရ ဖို ့ အတြက္ မင္း တို ့ ရဲ ့ ဘေလာ့ ေတြ မွာ အ လုပ္ ေၾကာ္ ျငာ ေတြ နဲ ့ ျပည္ ့ ေန ခဲ ့ တယ္။ မင္း တို ့ ရဲ ့ ကိုယ္ ပိုင္ အ ခ်ိန္ ေတြ ကို သူငယ္ခ်င္း ေတြ အ တြက္ ေပး ဆပ္ ခဲ့ တယ္။

ဒီ လုိ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္း ေတြ ရ ခဲ့ တဲ့ ငါ တေယာက္ လဲ ငါ ကံ ေကာင္း ပါ တယ္၊ ငါ တို တေ တြ ဟာ အ ခု အခ်ိန္ မွာ မင္း ေျပာ သလို စြမ္း အင္ငတ္ မြတ္ ေန တဲ့ ကမၻာ ၾကီး မွာ လူ သား အရင္း အ ျမစ္ လဲ ငတ္ မြတ္ ေန တယ္။ အရည္ အ ခ်င္း နဲ ့ ျပည္ စံု တဲ့ သူ ေတြ လဲ အ မ်ား ၾကီး လို အပ္ ေန မွာ ဘဲ။ ငါ တို ရဲ တံ ခြန္ မွာ မင္း ေျပာ သလုိ ဘဲ မ်ိဳး ဆက္ သစ္ေတြ ကို ေန ရာ ေပး သင့္ ပါ တယ္။ ငါ တို ့အ တြက္ က ေတာ့ အနာ ဂတ္ ဆို တာ မရိွ သေလာက္ ဘဲ။ တို ရဲ ့ အနာ ဂတ္ ကို တိုး တက္ ဖို ့ အ တြက္ ဘယ္ သူ ဆီ မွာ မွ တာ ၀န္ မရွိ ဘူး။ ငါ တို ရဲ ့ တန္ ဖိုး ရွိ လွ တဲ့ ပညာ ေတြ ကို ငါ တို ဆီ က ေန အလ ကား နီး ပါ း ဦးေဏာက္ ေဖာက္ စား ခံ ေန ရ တဲ့ ဘ၀ က ေန လြန္ ေျမာက္ ေအာင္ မင္း ေျပာ သ လို ဘဲ လုတ္ ရ မွာ ဘဲ သူငယ္ခ်င္း။

ငါ က ရဲတခြန္ ကို ခ်စ္ တယ္ ။ ငါ တို ကို ျပ ု စု ပ် ိဳး ေထာင္ ေပး ခဲ့ တဲ့ ေန ရာ ဘဲ။ ေနာက္ ျပီး ေတာ့ ကိုယ္ ရဲ ့ ဗမာ ျပည္။ ကိုယ့္ ရဲ ့ တိုင္း ျပည္ မွာ၊ ဘယ္ ေလာက္ စိတ္ ခ်မ္း သာ မ လဲ လို၊ ေနာက္ ျပီး ေတာ့ မင္း တို လို အရည္ အခ်င္း ရွိ တဲ့သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ေတြ။ ဒါ ေတြ ကို ငါ အရမ္း ခင္ တြယ္ မိ တယ္။ ငါ တို ဗ မာ ေတြ ရဲ ့ အရည္ အခ်င္း ကို အ သိ အ မွတ္ မ ျပ ု တဲ့ ဒီ လို ေန ရာ မ်ိဳ း ကို မင္း ေျပာ ထား တဲ ့ လိပ္ စာ ေတြ ကို ဆက္ သြယ္ ျပီး ငါ မင္း တို ဆီ ကို လာ ခဲ့ ပါ မယ္ သူ ငယ္ ခ်င္း။

အေ၀း မွာ ေရာက္ ရွိ ေန တဲ့ သူ ငယ္ ခ်င္း မ်ား အား လုံး ကိုယ္ စိတ္ ခ်မ္း သာ ရိွ ၾက ပါ ေစ လို ဆု ေတာင္း ပါ တယ္။

မင္း တို ရဲ ့………….

************

Sunday, February 24, 2008

ညီမေလးက ထမနဲထိုးတာ ျမင္ခ်င္သတဲ့လား

***********
အာသီသ
***********

ညီမေလးေရ...ဒူဘိုင္းမွာ..ထိုးစရာ ထမနဲ ဘယ္႐ွိပါ့မလဲ။ ႐ွိလည္း ကိုယ္တို႔ မထိုးတတ္ပါဘူး။ အဲဒီအတြက္ ခ်ီးက်ဴးလည္း ဘဝင္ျမင့္မိမွာ ဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒူဘိုင္ေရာက္ရင္ ဒူဘိုင္းလို က်င့္ရမယ္ဟုတ္စ။ အသင္းအဖြဲ႕စိတ္ဓါတ္ရဖို႔ ထမနဲအစား ျမန္မာ ထမင္းဟင္း ခ်က္စားၾကတယ္ကြဲ႕။ ၾကက္သြန္ လွီးတဲ့သူကလွီး ပန္ကန္ ေဆးတဲ့သူကေဆး ထမင္းအိုး တည္တဲ့သူကတည္ ခ်က္တဲ့သူက ခ်က္ႏွင့္ တယ္ေပ်ာ္စရာ ေကာင္ပါပေကာလား ၊ ညီမေလးတို႔ကိုေတာင္ ႐ွိရင္ေကာင္းမယ္လို႔ တမ္းတလိုက္မိေသး။ အရည္အေသြးကျဖင့္ ျမင့္တို႔ E.L.P.L တို႔ထက္ သာတယ္လို႔ေျပာရင္ ၾကြားရာက်သြားမလားပဲ။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ဂိုးက်ယ္အတြက္ ေဘာ္လံုးအသင္းဖြဲ႕ဖို႔ လူမျပည့္ေသး ေပမယ့္ ဂိုးက်ဥ္းအတြက္ေတာ့ ျပည့္ေနပါၿပီ။ သိပ္မၾကာေတာ့ဘာဘူး အသင္းႀကီးအတြက္ လူေတြေရာက္လာေတာ့မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္။ အဲဒီအခါက်မွ ထမနဲပြဲေလး လုပ္ျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ၾကည့္လိုက္ပါအံုးမယ္။ အၿမဲ သတိတရ ႐ွိေနတဲ့ ညီမေလးကို ေက်းဇူးတင္လွ်က္.....


**********

တကယ္လို႔မ်ား....

**********
ေဘာ္ႀကီး
**********

ဒူဘိုင္းက ကိုအာသီသ တစ္ေယာက္ netေပၚမွာ blogဖြင့္ၿပီး အေရးအသား ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ တင္ဆက္ေနတာ သူတို႔လို ဘ၀တူ အေရွ့အလယ္ပိုင္း ေရာက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ အလႊမ္းေၿပပါတယ္။ ကွၽႊန္ေတာ္လည္း ရဲတံခြန္ၿပင္ပ ေရာက္ေနခဲ့တာ တစ္နွစ္ခြဲ ရွိခဲ့ပါၿပီ။

ကိုရဲတစ္ေယာက္ ဖိုးေဇာ္နဲ႔ မရင္ကို ေက်းဇူးတင္ထားေတာ့ ကၽႊန္ေတာ္လည္း တင္ခ်င္ၿပန္ေရာ။ ရဲတံခြန္ဟာ ကၽႊန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ ေအာင္ေၿမပါ။ မိန္းမရၿပီး မိသားစုနဲ႔ အတူေန ဘ၀ကို ယူမယ္ဆိုၿပီး ရန္ကုန္ရံုးခ်ဳပ္ေၿပာင္းေလွ်ာက္တာ သူငယ္ခ်င္း လြင္ေမာင္ဦးက ႏွာတစ္ဖ်ားသာၿပီး (ကၽႊန္ေတာ္က ႏွာေခါင္းၿပားတယ္ဗ်) right slot ထဲက်သြားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ၀မ္းနည္းစြာပဲ ရဲတံခြန္ေတာ့ ၿပန္မသြားေတာ့ဘူး ဘ၀ပ်က္ခံမယ္ ဆိုၿပီး (၃)ရက္ေလာက္ သႏိၶဌာန္ခ်လိုက္တာ၊ သိႀကားမင္း အေလာင္းအလ်ာေတြ ၿဖစ္ၾကတဲ့ ကိုခင္ေမာင္လြင္နဲ႔ ကို၀င္းစိုးေရႊတို႔ သူတို႔ထိုင္ေနတဲ့ ေက်ာက္ဖ်ာလႈပ္ၿပီး S’pore ေရာက္ေအာင္ evacuate လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မၿပီးေသးပဲ (၆)လ အၾကာမွာ ကမၻာ႔အႀကီးဆံုး LNG Plant ကလႊတ္လိုက္တဲ့ ဖုတ္သြင္းရထား ဆိုက္လို႔ S’pore မွာဘဲ (၈)လနီးပါး FAT လုပ္ရင္း အခု Qatar ဆိုတဲ့ ၿမန္မာက အညာလိုေနရာမ်ိဳးမွာ အလုပ္လုပ္ေနပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ မာနနဲ႔ အတၱကို ေရွ့တန္း တင္မိလို႔ ၿမန္မာႏွစ္ဆန္း တစ္ရက္ေန႔မွာ သမီးေလး “ႏွစ္ဦးလာဘ္“ကို ေမြးဖြားေပးခဲ့တဲ့ မိန္းမအနား ရွိမေနခဲ့ရတာ အခုထိ ေတြးမိတိုင္း စိတ္မေကာင္း ၿဖစ္ေနတယ္။ အၿပစ္လည္း တင္မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ blessing in disguise ေပါ့ ၊

အခုဒီစာေရးခ်ိန္မွာ Dubai ေၿမနင္းၿပီး ဂႏၶ၀င္ၿဖိဳးႀကီးတို႔ဆီ ေရာက္လာတဲ့ ေဒၚျမင့္ သတိတရ ကၽႊန္ေတာ့္ဆီ ဖုန္းေခၚခဲ့ေသးတယ္။ ရဲတံခြန္ ေရာင္းရင္းေတြနဲ႔ ေ၀းေနေပမယ့္ onlineမွာ ေတြ႔ေနရေတာ့ နီးသလို ခံစားရပါတယ္။ ၿမတ္မင္းလည္း ေရႀကည္ရာ ၿမတ္ႏုရာ ရွာရင္း ေရာက္ေနၿပန္ပါၿပီ။ ႏြားႀကီး တစ္ေယာက္လည္း S’pore Jurong Island မွာ ေရာက္ေနတဲ့ အေႀကာင္း၊ ရဲတံခြန္က ကိုကို တစ္ေယာက္လည္း ေနာက္လမွာ S’poreမွာ အလုပ္ရွာမယ့္ အေႀကာင္းေတြ ႀကားရပါတယ္။ ေအာင္လံက ခ်စ္ကိုႀကီးလည္း ေစာတင္ေမာင္ မၿဖစ္ေအာင္၊ ည ၂ ခ်က္တီး ကထဲက Grand Plaza Park Royal ေရွ့မွာ interview မလႊတ္ဖို႔ ထိိုင္ေစာင့္ေနခဲ့တဲ့ အေႀကာင္းလဲသိရပါတယ္။

ဆိုေတာ့ကာ၊ ၿဖစ္ေနတဲ့ အေၿခအေနေတြကို သံုးသပ္ရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္၊ ရန္ကုန္ရုံးမွာသာ အလုပ္ ရခဲ့ရင္၊ ၿပီးေတာ့ ေအာင္ၿမင္ေနတဲ့ ကိုခင္တို႔အဖဲြ႔၊ ဂႏၶ၀င္ၿဖိဳးႀကီးတို႔အဖဲြ႔၊ ကိုၿမတ္မင္းတို႔အဖဲြ႔ ေတြရဲ့ ေအာင္ၿမင္မႈေတြ အားက်ၿပီး လိုခ်င္တမ္းတစြာနဲ႔ အခြင့္အေရး ေတြကို ထပ္ရွာေနမိခဲ့ရင္………။


ေက်းဇူးတင္စကား။ ။ Dick, Jack, မရင္, မစိမ့္, ကိုခင္ေမာင္လြင္, ကို၀င္းစိုးေရႊ, ကိုလြင္ေမာင္ဦး နဲ႔ အလုပ္ထြက္လို႔ စိတ္ပူၿပီး email မ်ားနဲ႔ ၿပန္ေခၚအားေပးခဲ့တဲ့ Nagappan တို႔အား ေက်းဇူးတင္ရွိရင္း၊၊

**********

Wednesday, February 20, 2008

မ်ိဳးခ်စ္စိတ္



**************
အာသီသ


တစ္ပါတ္ကို ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ေတာ့ အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ျဖစ္တယ္။ အစကေတာ့ GSM ဖုန္းသံုးေတာ့ ေစ်ႀကီးလို႔ မဆက္ႏုိင္ဘူး။ တစ္မိနစ္ကို တစ္ေဒၚလာေက်ာ္ ဆိုေတာ့ ဖုန္းဖိုး ေတာ္ေတာ္ ထိတယ္။ ပိုဆိုးတာက ဟိုဘက္က ကိုင္ကိုင္ မကိုင္ကိုင္ Ring သြားတာႏွင့္ကို စျဖတ္ေတာ့တာပဲ။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဆိုေတာ့ မသံုးမျဖစ္ သံုးရတယ္။ ေနာက္ Internet phone ႐ွာၾကည့္ေတာ့ ပြင္႔ေနတဲ့ လိုင္းတစ္ခု သြားေတြ႔တယ္။ အဲဒါ ေတြ႔ေတာ့မွ အားရပါးရ ေျပာရေတာ့တယ္။ သက္သာတာကိုး ၊ တစ္မိနစ္မွ ျမန္မာျပည္ကို ၂၈စင့္ပဲ က်တယ္။ ေ႐ႊျမန္မာျပည္ ကေတာ့ ေစ်းအႀကီးဆံုး ထဲမွာ ပါတယ္။ အေမရိကားဆို အလကား ၊ ျမန္မာျပည္မွာ အပိတ္ခံလိုက္ရတဲ့ Media Ringtalk လိုမ်ိဳးေပါ့။ Media Ringtalkက စင္ကာပူ ဆိုရင္ တျပားမွ မေပးရဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိတ္ေဆြႀကီး ကိုခင္သက္ရဲ႕ အသည္းလို႔ ေျပာသံၾကားဘူးတယ္။

တစ္ေန႔ အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ့ အသည္းေက်ာ္ သမီးအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့ သမီးက ၄ႏွစ္ ျပည့္ကာစ ၊ အရင္ကေတာ့ ဒဂုံတစ္ နားက M.E.C ဆိုတဲ့ မူႀကိဳမွာ ထားတာ ၊ မၾကာေသးခင္ ကမွ P.I.E.C ကို ေျပာင္းထားလိုက္တာ။ သူ႔ နာမည္က ယြန္းသုလဝန္း။ ဒီနာမည္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေ႐ြးေပးထားတာ။ ျမန္မာ ဆန္ဆန္ေလးႏွင့္ အေတာ္လွတဲ့ အမည္ေလးမို႔ လူတိုင္း သေဘာက် ၾကတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း နည္းနည္း ဘဝင္ျမင့္သြားတယ္။

ေျပာျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းက အသိေကာင္မေလး တစ္ေယာက္က ဘာစိတ္ေပါက္ လို႔လည္းမသိ ကၽြန္ေတာ့သမီးကို Pinky လုိ႔ေခၚမယ္ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တာ သေဘာေတြက်ၿပီး တ Pinky တည္းကီေနတာ အခုသူ႔အမည္ Pinkyျဖစ္သြားၿပီတဲ့။ ေက်ာင္းမွာ သူ႔က အားလံုးကို Pinky လို႔ပဲ မိတ္ဆက္ၿပီး အခုအားလံုးက သူ႔ကို Pinky လို႔ပဲ ေခၚၾကတယ္တဲ့။ ဒီေကာင္မေလး ဒီအ႐ြယ္ေလးႏွင့္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီလို တုန္႔ျပန္မႈ႔မ်ိဳး ႐ွိလည္းဆိုၿပီး အံ့အားသင့္ေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ စိုးရိမ္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေပးခဲ့တဲ့ ျမန္မာဆန္ဆန္ အမည္ကေလး ေပ်ာက္သြားမလား လို႔ေပါ့။ သူ႔အေမကေတာ့ ဘာမွမေတြး ၊ သူ႔သမီးကိုသာ သေဘာေတြ ေခြ႔ေနတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့ အေနႏွင့္က သူတို႔ေခတ္မွာ ျဖစ္လာမယ့္ အေျပာင္အလည္း ေတြရဲ႕ေနာက္ က်န္ခဲ့မွာစိုးလို႔ ၊ ေခတ္အေခၚ ဘိုေက်ာင္းပို႔ထားတာ။ သူ႔ကို ဘိုစိတ္ ေပါက္ေစခ်င္ လို႔ေတာ့ မဟုတ္။ တကယ္ေတာ့ ကေလးမွာလည္း အျပစ္မ႐ွိ ၊ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေတာ့ သေဘာေပါက္ေအာင္ နားလည္ေအာင္ လမ္းေက်ာင္းရမွာေပါ့။

အခုကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီက တ႐ုပ္ကုမၸဏီ ဆိုေတာ့ တ႐ုပ္မိသားစုေတြ ႏွစ္သစ္ကူး အလည္လာၾကတယ္။ ကေလးေလး ေတြလည္း ပါလာၾကတယ္။ ျမန္မာလို ခုနစ္တန္းအ႐ြယ္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို နာမည္ေမးၾကည့္တာ တ႐ုပ္နာမည္ ဆိုေတာ့ မွတ္ရခက္လို႔ ဗိုလ္နာမည္ မ႐ွိဘူးလားလို႔ ေမးေတာ့ သူေျပာတဲ့ စကားေလးေၾကာင့္ မင္သက္မိသြားတယ္။ သူ႔မွာ ဗိုလ္နာမည္ မ႐ွိဘူး မလိုလည္း မလိုခ်င္ဘူးတဲ့ ၊ တ႐ုပ္နာမည္ပဲ ႀကိဳက္တယ္ တ႐ုပ္ ျဖစ္ရတာကို ဂုဏ္ယူပါတယ္ ဆိုၿပီး ဘိုလို ျပန္ေျပာပါသဗ်….ကဲ။


မွတ္ခ်က္။ ။ တ႐ုပ္ျပည္မွာလည္း ဘိုနာမည္ ေပးတာ ေခတ္စား ေနပါသတဲ့။ လူဦးေရ မ်ားလြန္းေတာ့ အမည္ေတြ ထပ္ေနၿပီး ေပးဖို႔အမည္ ႐ွာရခက္ေနလို႔ ဘိုနာမည္ေတြဆီ ဦတည္ လာတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဒါေမမယ့္ ကၽြန္ေတာ့သမီးက ဘာေၾကာင့္ သေဘာက် လည္းေတာ့မသိ ၊ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္လို အသားေရာင္ေတြပါ ေျပာင္းခ်င္လာရင္ ဒုကၡပဲေနာ…….။


(သမီး..ယြန္းသုလဝန္း..အတြက္..အမွတ္တရ)

***************

Sunday, February 17, 2008

ႏွိဳးေဆာ္စာ

**********
သတင္း-အာသီသ

ဒူဘိုင္းမွာ ေဘာလံုးအသင္း ဖြဲ႔ဖို႔ သင့္ကို အေရးတႀကီး အလို႐ွိ ေနပါတယ္။ စိတ္ဝင္တစား ႐ွိသူမ်ား အျမန္ ဆက္သြယ္ပါရန္ ဤေနရာမွ အေၾကာင္းၾကား အပ္ပါတယ္။

ဆက္သြယ္ရန္
***********
ကိုျမတ္မင္း (ေခၚ) သႀကီး ( ဥကၠဌ ၊ ျမန္မာ့ေရနံႏွင့္သဘာဝဓါတ္ေငြ႔လုပ္သားမ်ား အဆင့္ ျမင့္တင္ေရး အဖြဲ႔ )
ကိုၿဖိဳးေဝေအာင္ ( ဒု-ဥကၠဌ ၊ ျမန္မာ့ ေရနံႏွင့္သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ လုပ္သားမ်ား အဆင့္ ျမင့္တင္ေရး အဖြဲ႔ )
ကိုဝင္းစိုးေ႐ႊ ( အဖြဲ႔ဝင္ ၊ ျမန္မာ့ ေရနံႏွင့္သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ လုပ္သားမ်ား အဆင့္ ျမင့္တင္ေရး အဖြဲ႔ )
ကိုေအာင္ရဲဦး ( ျပန္၊ဆက္တာဝန္ခံ ၊ ျမန္မာ့ ေရနံႏွင့္သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ လုပ္သားမ်ား အဆင့္ ျမင့္တင္ေရး အဖြဲ႔)

************

Saturday, February 16, 2008

သတိ..ေ႐ွာ့႐ွိသည္



**********
အာသီသ
***********
ဗယ္လင္တိုင္းေဒး(ေခၚ)ခ်စ္သူမ်ားေန႔တဲ့။ အမ်ိဴးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးရဲ႕ ေမြးေန႔ႏွင့္ တစ္ရက္ပဲ ကြာေတာ့ သိပ္မွတ္ရ မခက္ ၊ အေရးတယူလည္း မွတ္မထားတာ ၾကာၿပီ ၊ အိမ္ေထာင္ က်ၿပီး ကတည္းက ဆိုပါေတာ့။ လူပ်ဳိ တုန္းကေတာ့ ဘာရယ္ ညာရယ္မဟုတ္၊ သူမ်ား လုပ္သလို လိုက္လုပ္ လိုက္တာပဲ ရွိတယ္။ ဘာရယ္ညာရယ္ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိ ၊ သစ္႐ြက္ လႈပ္တာေတာင္ ဟိုလြမ္းသလို ဒီလြမ္းသလို ႐ွိေန ေလေတာ့ ၊ ကိုယ္ အေလးအနက္ ထားတဲ့ သူ (သို႔) သူေတြကို ၊ အသည္းေရာင္ အမွတ္တရ ပစၥည္းေလးေတြ ေပးပို႔ ခဲ့ဖူးတယ္။ ထားလိုက္ၾကပါစို႔ အတိတ္ကို အတိတ္မွာ။ သိခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးက အၿမဲတမ္း ႐ွိေနေလေတာ့ ဗယ္လင္တိုင္းေဒး ဆိုတာ ဘာေၾကာင္ ့ၿဖစ္လာသလဲ ဆိုၿပီး စ ေလ့လာပါတယ္။ လြယ္ပါတယ္ ျမန္မာျပည္ မွာလည္း လူငယ္ေတြ celebrateလုပ္ေတာ့ ၊ ဒီလထုတ္ မဂၢဇင္း ေတြမွာဆို ေဆာင္းပါးေတြ ပါေနၾက။ တစ္ခ်ိဳ႕ အေကာင္းဘက္က ေရးၾကၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕က ဆန္႔က်င္ဘက္ အျမင္ႏွင့္ ေရးၾကတယ္။ ဒါက ဘာမွေျပာစရာ မ႐ွိ ၊ လူတိုင္းမွာ ေမြးရာပါ လြတ္လပ္ခြင့္ ႐ွိၿပီးသားမို႔ ႀကိဳက္တာ မႀကိဳက္တာ က ပုဂၢလိက ခံစားခ်က္။

သိခ်င္လို႔ွ ဖတ္ၾကည့္ ေတာ့လည္း သမိုင္း အတိက် မသိရ ၊ တခ်ိဳ႕က Valentine ဟာ ၃ရာစု ေရာမဧကရာဇ္ Claudius-II လက္ထက္က ဘုန္းေတာ္ႀကီး ျဖစ္တယ္။ Claudius ယံုၾကည္တာက လူပ်ိဳ လူလြတ္ ေတြဟာ အိမ္ေထာင္သည္ ေတြထက္ စစ္မႈ႕ထမ္းရာမွာ ပိုထိေရာက္တယ္။ ဒါ႔ေၾကာင့္ လူငယ္ေတြကို ဧကရာဇ္ က လက္ထပ္ခြင့္ မေပးဘူး။ အဲဒါကို Valentineက မတရားမႈ႔လို႔ ျမင္ၿပီး ဧကရာဇ္ကို ဆန္႔က်င္ကာ လူငယ္ေတြကို တိတ္တဆိတ္ လက္ထပ္ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီ အမွဳ႕ကို Claudiusသိသြားလို႔ Valentineေသဒါဏ္ ေပးျခင္း ခံရတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ တခ်ိဳ႕က Valentineဟာ ေရာမ ေထာင္ထဲက အနိပ္စက္ အညဥ္းပမ္းခံ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ေတြကို ကယ္ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရင္းက အသတ္ခံ ရဟန္ တူပါတယ္တဲ့။ တခ်ိဳ႕က Valentineဟာ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းက် ခံေနရစဥ္ အသက္ငယ္ငယ္ ေထာင္မွဴးသမီးႏွင့္ ခ်စ္ႀကိဳက္မိၿပီး အသတ္မခံရခင္ ေကာင္မေလးကို စာတစ္ေစာင္ ေပးထားခဲ့တယ္။ အဲဒီစာမွာ ပါတဲ့ From your valentine ဆိုတဲ့ ေဖၚျပခ်က္ကို ယေန႔တိုင္ သံုးေနၾကတုန္းပဲတဲ့။ ဘာေၾကာင့္ ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၄ ကို Valentine’s dayလို႔ သတ္မွတ္လည္း ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမွာလည္း အေျဖေတြ ကြဲၿပားစြာ ႐ွိေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က Valentine ေသတဲ့ေန႔ (သို႔) ေျမျမဳပ္ သၿဂိဳလ္တဲ့ေန႔ ကို ယူထားတာလို႔ ေျပာတယ္။ တျခား ယူဆခ်က္ ေတြလည္း ႐ွိေသးတယ္၊ ဘယ္ဟာ မွန္လည္းေတာ့ မသိ။ ထားပါေတာ့ အဲဒါလည္း ခဏ။

နိဒါန္း ႐ွည္သြားေတာ့ ေျပာမယ့္ဟာေတာင္ ေမ့ေတ့ေတ့ျဖစ္သြားတယ္။ အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို ဗယ္လင္တိုင္ေဒး ဘာမွန္္းမသိ ၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ခ်စ္ျခင္း သေကၤတ အထိမ္းအမွတ္ လက္ေဆာင္ ေလးေတြ ေပးၾက ဖလွယ္ၾက ဆိုေတာ့ အေတာ့ကို ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းတဲ့ ေန႔တေန႔ ပါပဲ။ တပ္မက္တဲ့ စိတ္ႏွင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူသားအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္ၾကတယ္ ဆိုလွ်င္ပဲ ေကာင္းေသာ လုပ္ရပ္ေလး အျဖင့္ လက္ခံ လိုက္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး လွပတဲ့ ေန႔ကေလးမွာ အက်ည္းတန္တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္မိၾကဖို႔ သတိေပး ခ်င္တာႏွင့္ လွ်ာ႐ွည္ မိသြားတာပါ။ ရည္းစား ႏွစ္ေယာက္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းဟာ ဗယ္လင္တိုင္းကဒ္ မွားေပးမိတဲ့ အတြက္ အေတာ့ကို ဒုကၡ ေရာက္သြားခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါပဲ။ ေတာ္ၾကာ ေကာင္မေလး ေပးမယ့္ကဒ္ ၊ မိန္းမဆီ ပို႔မိေနမွျဖင့္ ဗယ္လင္တိုင္း ပို အက်ည္းတန္ ေနပါအံုးမယ္လို႔………..။

(ကမၻာမွာ ခရစၥမတ္ၿပီးရင္ ကဒ္အမ်ားဆံုး ေပးပို႔ၾကတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ ေန႔တေန႔ ဆိုပါလား)

**************

Tuesday, February 12, 2008

ငါ့ျပန္ေပးပါ..



ငါ့ျပန္ေပးပါ
**********
ေအးျမေဆာင္းေလ
က်ီစယ္ေနသည္ပ
သစ္႐ြက္ေတြ..တုန္႔ျပန္လည္း
ငါ..မတုန္႔ျပန္မိ……
ေတြးေနမိတာ……အိမ္အေၾကာင္း
ေတးသံစံု…..အသိုက္ၿမံဳက
အဆြဲထုတ္ခံ့……..ငါ့ဘဝ
လက္သည္..အတၱ
သင္..လာလိုက္စမ္းပါ…အနား
ဂုတ္ဆြဲကာ..ေျပာခ်င္စမ္းဘိ
ငါ့ဘဝ…ငါ့…ျပန္ေပးပါ…..။

*****
မိုးေသာက္ႏွင္းမႈံ
က်ီစယ္ေနသည္ပ
ျမက္ခင္းေတြ..တုန္႔ျပန္လည္း
ငါ..မတုန္႔ျပန္မိ…..
ေတြးေနမိတာ…….ရတနာ့အေၾကာင္း
ပန္းမ်ိဳးစံု…..ဥယာဥ္ထဲက
အဆြဲထုတ္ခံ…….ငါ့ဘဝ
လက္သည္……ေဒၚလာ
သင္..လာလိုက္စမ္းပါ…အနား
နာ႐ြက္ဆြဲကာ..ေျပာခ်င္စမ္းဘိ
ငါ့ဘဝ…ငါ့...ျပန္ေပးပါ……။

*****

အာသီသ

( မိသားစုႏွင့္….မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ..ေဝးကြာေနၾကေသာ…သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္…အမွတ္တရ..)

Sunday, February 10, 2008

လက္ခုပ္ပဲ....တီးေတာ့မွာလား

***********
အာသီသ

တေန႔က တ႐ုတ္ႏွစ္ကူး ႐ံုးအားလို႔ ဘာလုပ္ရမလဲ မသိ၊ စာဖတ္ ခ်င္တာႏွင့္ မဖတ္ျဖစ္တာ ၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့ Reader Digest ကို ဝယ္ၿပီး ဖတ္ေနမိတယ္။ January Issue ပါ။ ဟိုလွန္ ဒီလွန္ႏွင့္ စိတ္ဝင္စားစရာ အေၾကာင္းအရာကို ႐ွာေနတုန္း Heroes ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကို ေတြ႕ေတာ့ စိတ္ဝင္စား တာႏွင့္ ဖတ္ၾကည့္မိတယ္။ ကိုယ္က်ိဳးမငွဲ႔ လူသားခ်င္း စာနာစိတ္ ႐ွိ႐ွိႏွင့္ သူတပါးကို ကူညီ ၊ သူတပါး အသက္ကို ကယ္တင္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ ကူညီ ကယ္တင္ခဲ့ပံု ဇါတ္လမ္းအက်ဥ္း ၁၁ခုကို ေဖၚျပထားၿပီး မိမိ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ အေကာင္းဆံုးကို The hero of the year အတြက္ မဲေပးႏုိင္ေၾကာင္း ေဖၚျပထားပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ မဆီေလွ်ာ္တဲ့ အစီအစဥ္ ပဲလို႔ စိတ္ထဲ မွတ္ခ်က္ ေပးေနမိပါတယ္။ ဘာျပဳလို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ အားလံုးဟာ The heroes of the year ပဲ မဟုတ္ပါလား။ အမွန္တကယ္ေတာ့ သူတို႔ေတြဟာ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ဖို႔ ရည္႐ြယ္ၿပီး သူတပါးကို ကူညီကယ္တင္ ခဲ့တာမ်ိဳးမဟုတ္၊ ခရီးသြားဟန္လႊဲ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ေဘးအႏၱရာယ္ ေတြ႕ေနတဲ့ သူေတြကို လူသားစိတ္႐ွိ႐ွိ အက်ိဳးမေမွ်ာ္ပဲ လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တာကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ သူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ Reader Digest အေနနဲ႔ ဂုဏ္ျပဳ ေဖၚျပတယ္ ဆိုရင္လည္း အားလံုးကို သူေကာင္း ျပဳသင့္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ မွာလည္း ဒါမ်ိဳး အျဖစ္အျပစ္ေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိမွာပါ။ မွတ္တမ္း တင္မထား တာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္က ကၽြန္ေတာ္ သိခဲတဲ့ သူရဲေကာင္း တစ္ေယာက္ အေၾကာင္း ေဖၚျပ ပါရေစ။ အဲဒီတုန္းက အိမ္ေထာင္ က်ကာစ၊ ကေလးလည္း မရေသးေတာ့ အားလပ္ ခ်ိန္ေတြမွာ ညေနတိုင္း တကၠသိုလ္ ေရကူးကန္မွာ ေရသြားသြား ကူးျဖစ္တယ္။ တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရကူးၿပီး အင္းယား ကန္ေဘာင္ေပၚ လမ္းေလွ်က္ျပန္အလာ၊ လူေတြတန္းစီၿပီး ၾကည့္ေနေတာ့ ဘာျဖစ္တာလဲ ဆိုၿပီး ဝင္စပ္စုမိတယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ခ်ာတိတ္ တစ္ေယာက္ Life Jacketႏွင့္ ကမ္းဆီ အသည္းအသန္ ကူးလာေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ သူႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွာ ႏွစ္ေယာက္စီး Canoeလို ေလွတစ္စီးကို ေမွာက္လွ်က္သား ေတြ႔ရၿပီး၊ ေနာက္႐ြယ္တူ ခ်ာတိတ္ တစ္ေယာက္က ေလွကို ဖက္တြယ္ထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ကမ္းဆီကူးလာေနတဲ့ ခ်ာတိတ္ဟာ ေရလံုးဝ မကူးတတ္ဘူး၊ ပိုဆိုးတာက သူဝတ္ထားတဲ့ Life Jacketဟာ ေပါက္ၿပဲေနၿပီး ေရေတြ ဝင္ေနတာေၾကာင့္ သ႔ူကို ေရထဲ ဆြဲခ် ေနသလို ျဖစ္ေန ပါေတာ့တယ္။ ကန္ေဘာင္ေပၚမွာ ၾကည့္မယ့္သူသာ ပိုပိုမ်ားလာၿပီး ကယ္မယ့္သူ တစ္ေယာက္မွ မေတြ႕ရေသး။ ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္ေနတဲ့ ခ်ာတိတ္ဟာ ႐ွိသမွ် အင္အားႏွင့္ အသကုန္ ကူးခတ္ရင္း ပါစပ္က ကၽြန္ေတာ့ကို ကယ္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ေရမကူးတတ္ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ေတာ့မယ္ လို႔သာ ေအာ္ေနပါတယ္။ အမွန္တကယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္ ဆင္းကယ္ ခဲ့သင့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေရေကာင္းေကာင္း ကူတတ္ပါတယ္၊ အေလ့အက်င့္လည္း ေကာင္းေကာင္း ႐ွိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ပါ ေရာၿပီး ႏွစ္သြားမွာ ေၾကာက္တဲ့ စိတ္က လႊမ္းမိုးေနလို႔ ကၽြန္ေတာ္ မဆင္းျဖစ္ ခဲ့တာပါ။ အဲဒီ အေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးမိတိုင္း ႐ွက္ေနမိပါတယ္။ ႏွစ္ေတာ့မဲ့ဆဲဆဲ ခ်ာတိတ္ကို အသားညိဳညိဳႏွင့္ လူတစ္ေယက္က တစ္ေယာက္ထဲ ဆင္းကယ္ သြားခဲ့ပါတယ္။ ကယ္တင္႐ွင္ႀကီးဟာ သူ႔အလုပ္ၿပီးတာႏွင့္ ဘာမွ မေျပာ၊ ေရစိုဝတ္ႏွင့္ပဲ ထြက္သြား ပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အပါဝင္ ရပ္ၾကည့္ေနသူ အားလံုး လက္ခုပ္တီးၿပီး က်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေလွကို တြယ္ဖက္ထားတဲ့ ခ်ာတိတ္ကိုေတာ့ စက္တပ္ေလွ တစ္စီးက လာကယ္သြားပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေဝဖန္ရင္း ႐ွက္႐ွက္ႏွင့္ အိမ္ျပန္ ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အကယ္၍ ခ်ာတိတ္သာ ကယ္သူ မ႐ွိလို႔ ေရ ႏွစ္သြားခဲ့ရင္ …………။

” အသားညိဳညိဳႏွင့္ ကယ္တင္႐ွင္ဟာ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ေတာ့ The hero of my lifetime ပါပဲ။ ”

***************

Saturday, February 9, 2008

ဝိဇၨာ ႏွင့္ စရဏ

***************
အာသီသ

ၾကာသပေတးေန႔ ညက ဘဝတပါး ေျပာင္းသြားတဲ့ ကိုသက္ညြန္႔ သတင္း ၾကားလိုက္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ့ကို စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရပါတယ္။ ကိုသက္ညြန္႔ ႏွင့္ေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ သိပ္မခင္၊ ဒါေပမယ့္ ကိုသက္ညြန္႔ရဲ႕ ဝမ္းကြဲညီမႏွင့္က သိပ္ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ေတာ့ ကိုသက္ညြန္႔ရဲ႕ က်န္းမာေရး အေျခအေနကို အၿမဲ ၾကားေနရတယ္။ ပထမ ဆံုးအႀကိမ္ ကိုသက္ညြန္႔ ေဆး႐ုံတင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သြားၾကည့္ ျဖစ္ေသးတယ္။ အဲဒီတုန္းက သူ ကားေမာင္းရင္း ေလျဖတ္ သလိုမ်ိဳး ခံစားရၿပီး၊ သိပ္ မၾကာခင္မွာပဲ တစ္ကိုယ္လံုး လႈပ္လို႔ မရ ျဖစ္သြားလို႔ ေဆး႐ုံ တင္လိုက္ရတယ္တဲ့။ ေရာဂါ ဇက္ျမစ္္ လိုက္ၾကည့္ေတာ့ ေသြးကင္ဆာလို႔ ဆရာဝန္က အမည္ တပ္တယ္တဲ့။ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားလည္းေတာ့ မသိ၊ ကိုသက္ညြန္႔ကို ႐ုံးမွာ ျပန္ေတြ႔ေတာ့ တကယ့္လူေကာင္း ပကတိပဲ။ နည္းနည္း ဝ လာတာေတာ့ သတိ ထားမိတယ္။ ရဲတံခြန္မွာေတာင္ တစ္ေခါက္ ဆံုလိုက္ေသး၊ သူ႔မွာ ဘာခံစားမွဳ႕မ်ိဳးမွ မေတြ႕ရ။ ေနာက္ဆံုး ၾကားရတဲ့ သတင္းက ကိုသက္ညြန္႔မွာ ေသြးကင္ဆာ မ႐ွိ၊ အေျခအေန ေကာင္းပါတယ္ ဆိုတာပဲ။ အဲ…….အခုက်ေတာ့ ဆံုးၿပီတဲ့….။

ေသျခင္းတရားဆိုတာ ေန႔ျမင္ ညေပ်ာက္ ညျမင္ ေန႔ေပ်ာက္ ပါပဲလား။ ထူးဆန္းတဲ့ အျဖစ္ အျပက္ေတာ့ မဟုတ္၊ ဒါေပမယ့္ ေနမယ္ဆို သူ႔အသက္ရဲ႕ ေနာက္ တစ္ျပန္ေလာက္ ေနလို႔ရေသး။ အခုက်ေတာ့… အင္း…. တိုေတာင္းလိုက္တဲ ့ဘဝ။

အခုတေလာ အမ်ိဳးေတြ ထဲမွာေရာ အသိေတြ ထဲမွာပါ ဆံုးပါးမွဳ႕ေတြ ခဏခဏ ၾကားရေတာ့ ကိုယ့္အလွည့္ေရာ ဘယ္ေတာ့လည္းလို႔ မၾကာခဏ ေတြးမိတယ္။ လူဆိုတာ ေမြးလာတာ ေသဖို႔ တစ္ခုတည္း အတြက္ပဲလား၊ ဒါဆို လူ႔ဘဝ အဓိပၸါယ္ဟာ ဘာလဲ ဆိုတဲ့ အေျဖ ႐ွိၿပီးသား ေမးခြန္းကိုပဲ ထပ္ခါ တလည္းလည္း ျပန္ေမး ေနမိတယ္။ အဝိဇၨာ ဖုန္းထားလို႔ ႐ုပ္နာမ္ သခၤါရ သေဘာတရားကို မဆင္ျခင္ ႏုိင္ေတာ့ ေသျခင္းတရား ဆိုတာကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနတာ အမွန္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ အေသအခ်ာ ေရာက္လာမယ့္ ေဘးကို ေျပးေတြ႔ရန္ ျပင္ဆင္ဖို႔ အခ်ိန္ ေရာက္ေနၿပီ ဆိုတာကို သိလွ်က္ႏွင္႔ ျငင္းပယ္ ေနမိတယ္။ ထားခဲ့ရမယ့္ အရာေတြကိုသာ အသည္းအသန္ ႐ွာေဖြေနၿပီး၊ ယူသြားရမွာ ေတြအတြက္ အားထုတ္ဖို႔ ၾကေတာ့ တုန္႔ေႏွး ေနမိတယ္။ ဘဝကို တပ္မက္တဲ့ ဘဝတဏွာ ႐ွိေနေသးသေ႐ြ႕ ေနာက္ဘဝ ထပ္ရမယ္ ဆိုတာလည္း သိေနၿပီးသား၊ ဘဝ ထပ္ရရင္ အိုျခင္း နာျခင္း ေသျခင္း စတဲ့ ဒုကၡေတြ ထပ္ရေန အံုးမယ္ဆိုတာ သိလွ်က္သားႏွင့္ ဘာေၾကာင့္မို႔ လႊတ္ေျမာက္ဖို႔ မက်ိဳးစား လည္းမသိ။ ဥာဏ္နည္းေတာ့ အေ႐ွ မျမင္၊ တဘဝတာ ေကာင္းစား တာကိုပဲ အဟုတ္ထင္ ေနမိတာေတာ့ အမွန္။ တစ္ခုခု စလုပ္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ ေနပါၿပီ….တကယ့္ကို အခ်ိန္ေရာက္ ေနပါၿပီ။

***************

Tuesday, February 5, 2008

တိမ္တိုက္ေတြၾကားတိုးေဝွ႔ၾကည့့္ျခင္း


***********

အာသီသ
ၿပီးခဲ့တဲ့အပါတ္ ႐ုံးအားရက္ျဖစ္တဲ့ ေသာၾကာေန႔က ကၽြန္ေတာ့္တို႔ ဆီကို အလည္လာ ေနၾက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ သူႏွင့္အတူ သူ႔ Lap top ေလးပါ ပါလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ လိုက္ဝယ္ ေပးထားတဲ့ ကြန္ျပဴတာေလးပါ။ အဲဒီ ကြန္ပ်ဴတာမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာ ေလးေတြကို ၾကည့္ေပးဖို႔ အကူအညီ ေတာင္းေတာ့ တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ေလးႏွင့္ လုပ္ေပးလိုက္တာ ေကာင္းသြားပါတယ္။ ေယာက္်ားေလး ပီပီ ဟိုပံု ဒီပံုေတြ ပါလာလို႔ ၾကည့္မလား ေမးရင္း သူက ႐ုတ္တရက္ သတိရလာၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကို ပံုတခ်ိဳ႕ထုတ္ျပပါတယ္။ သူဘယ္က ရလာသလဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မေမးမိလိုက္။ သူျပတဲ့ ပံုေတြကို ၾကည့္ၿပီး ေတာ္ေတာ့ကို တုန္လႈပ္ သြားမိပါတယ္။ အခုေခတ္ လူေတြရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရား ႏွင့္ အက်င့္သိကၡာ ကို ေမးခြန္း ထုတ္မိတဲ့ အထိပဲ။ ဒီပံုေတြ ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာ အထိ ျပန္႔ႏွံ႔ ေနလည္းေတာ႔ ေသခ်ာမသိ။ ဆက္သြယ္ေရး ေခတ္ႀကီးမွာ အဲဒီအတြက္ ပူစရာမလို။ ေတြးမိတာက ဒီပံုေတြကို ၾကည့္ဘူးတဲ့သူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္မ်ား ဖန္တည္း သူေတြကို ႐ႈတ္ခ်ၿပီး ၊ ဘာမွ မသိလိုက္တဲ့ ကာယကံ႐ွင္ ေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ ထား ဂ႐ုဏာ သက္လိုက္ၾကလည္း သိခ်င္ေနမိဧ။္။ သမီး႐ွင္ေတြ အားလံုးအတြက္ ေသာကမ်ား ရင္ေလးဘြယ္ရာပင္။

လူစိတ္မ႐ွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္(သို႔)လူတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ႐ုံးခန္းပါ ငွားတဲ့ ေဟာ္တယ္ တစ္ခုရဲ႕ မိန္းကေလး အိမ္သာထဲမွာ လူမျမင္ေအာင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ ကင္မရာကို တမင္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ႐ွိ႐ွိႏွင့္ လိုခ်င္တဲ့ ေနရာ ရေအာင္ အတိအက် ခ်ိန္ ႐ြယ္ၿပီး မိန္းကေလးေတြ အေပါ့သြားတာကို ႐ိုက္ထားတဲ့ ပံုေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလူယုတ္မာ ေတြရဲ႕ သားေကာင္ေတြ ျဖစ္သြားတာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ႐ွိလဲေတာ့ ေသခ်ာမသိ၊ ၾကည့္လိုက္ ရတာကေတာ့ ၆ေယာက္။ သူတို႔ ယုတ္မာမွဳ႕က ဒီမွာတင္ ရပ္သြားတာ မဟုတ္၊ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ ပံုေတြကို ေလးပံုကို တစ္ပံုျဖစ္ေအာင္ ေပါင္းၿပီး ဓါတ္ပံုေပၚမွာ အမည္ အလုပ္အကိုင္ ေန႔ရက္ အခ်ိန္ စတာေတြကိုပါ ထည့္သြင္း ေဖၚျပ ထားတာ ေတြရေတာ့ ကမ္းကုန္ တာတင္မဟုတ္ ကမ္းပါ လြန္ေနၿပီ။ ဒီထက္ ပိုဆိုးတာက ကြန္ယက္ေပၚ ေရာက္ေနႏွင့္ၿပီ။

ကာရကံ ႐ွင္ေတြဟာ အပ်ိဳ႐ြယ္ မိန္းကေလးေတြ ျဖစ္ဟန္ တူပါတယ္။ အကယ္၍သာ သူတို႔မ်ား ဒီအျဖစ္ဆိုး ေတြကို ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် သိခြင့္ ျမင္ခြင့္ ရလိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား စိတ္ေသာက ေရာက္လိုက္မလဲ မသိ။ ေတာ္႐ံုတန္႐ံု မိန္ကေလးေတြဆို ႐ွက္၍ မႀကံႀကီး မစည္ရာေတြ ႀကံစည္သြားမွာ မုခ်။ ဘယ္သ႔ူအတြက္ ဘာအက်ိဳး႐ွိလို႔ လုပ္ၾကလည္း ဆိုတာ ေတြးလို႔ကို မရ။ ေသခ်ာတာ တခုက ကာရကံ႐ွင္ ေတြဟာ မေဖာ္ျပႏုိင္တဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳးေတြကို တသီႀကီး ခံစားရမွာ မုခ်ပင္။ ကာရကံ႐ွင္ေတြ ကိုယ္တိုင္ သေဘာတူ၍ ဖန္တည္း ထားတာမ်ိဳး ဆိုလွ်င္ေတာ့ ဘာမွမေျပာလို ၊ မိမိ တတ္ႏုိင္တဲ့ ဘက္က မိသားစု တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ ေနၾကတဲ့ ဘာမွ အျပစ္မ႐ွိတဲ့ မိန္းကေလး ေတြကိုမွ ဘာအၿငိဳးႏွင့္ ပန္းေကာင္း အညႊတ္ခ်ိဳး ခ်င္ၾကလည္းမသိ။ တစ္ေလာကပဲ နာမည္ႀကီး ေမာ္ဒယ္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဗြီဒီယိုအပိုင္းအစ တစ္ခု ျမန္မာျပည္မွာ ဟိုးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္သြားေသး။ ဒီထက္ဆိုးတာက ေလယာဥ္မယ္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇါတ္လမ္း။ ေနာက္ေပၚလာျပန္ၿပီ မ်ိဳးေက်ာ့ၿမိဳင္တဲ့။ ဒါဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ျပယုဒ္ေတြလား။ အေပ်ာ္သေဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ဝါသနာ ပါလို႔႔႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မေတာ္တဆပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အတြက္ေၾကာင့္ သူတပါး ထိခိုက္မဲ့ အလုပ္မ်ိဳးဆို လံုးဝ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ေမာင္ႏွမ သားခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာ စိတ္ကေလး ထားၿပီး ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ စဥ္းစဥ္းစားစား ျပဳသင့္ပါတယ္။ အကယ္၍ ငါ့ႏွမ ငါ့မိန္းမ ဟာ ဒီလိုမ်ိဳး သားေကာင္ေတြ ျဖစ္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ဘယ္လိုမ်ိဳး ခံစားရမလဲ၊ ဘယ္လို တုန္႔ျပန္မလဲ ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ေမးသင့္ပါတယ္။

ဒီပံုေတြ သိမ္းထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကို ဆက္လက္ မျဖန္႔ေဝဖို႔ ၊ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အစေဖ်ာက္လိုက္ဖို႔ သူမျပန္ခင္ မွာလိုက္ ပါေသးတယ္။ လက္ဝယ္႐ွိသူေတြ အေနႏွင့္လည္း ေမာင္ႏွမသားခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ ထားၿပီး ဆက္လက္ ျပန္႔ပြားေအာင္ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ငါမလုပ္လည္း သူမ်ားေတြ လုပ္မွာပဲ ဆိုတဲ့ အေတြး ဝင္လာရင္လည္း မိုးခါးေရ မေသာက္လိုက္မိဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ျမန္မာ အမ်ိဳးေကာင္းသမီး ေတြကို ေစာင့္ေလွ်ာက္တဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးေကာင္းသားေတြ ျဖစ္ၾကပါေစ။


******************

Sunday, February 3, 2008

ေဖေဖၚဝါရီမွာငိုျခင္းစသူမ်ား

ေဖေဖၚဝါရီမွာ ေမြးဖြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အတြက ္ဆုေတာင္း ေပးခ်င္တာက ေခ်းေငြ ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ မွန္မွန္ ကန္ကန္ ရပါေစ ၊ ျမန္မာမွဳ႕ ျပဳမယ့္အစီအစဥ္ ေတြမွာ အေစာဆံုး ပါဝင္ခြင့္ ရသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ ၊ ရာထူး ူတိုးလ်င္လည္း လာစာေငြပါ တိုးရပါေစ ၊ ႏုတ္ခမ္းဖ်ားက ေပးတဲ့ ဂတိ ေတြႏွင့္လည္း လႊဲပါေစ။

ကိုေအာင္လႈိင္ဝင္း 10-Feb Offshore
ကိုခိုင္ေဇာ္လင္း 4-Feb Offshore
ကိုဟယ္ရီ 17-Feb Offshore
ကိုစိုင္းစံေအး 8-Feb Offshore
ကိုစိုးျမတ္ေမာင္ 18-Feb Offshore
ကိုရဲလြင္ 18-Feb Offshore
ကိုေစာမင္းဦး 6-Feb Onshore
ကိုျမင့္ဟန္ 16-Feb Yangon
ကိုနႏၵလႈိုင္ 19-Feb Yangon

Saturday, February 2, 2008

သူငယ္ခ်င္းထံေပးစာ(၁)

သူငယ္ခ်င္းထံေပးစာ(၁)

သို႔ /

သူငယ္ခ်င္းဖိုးေဇာ္


မင္းနဲ႔ငါ ေနာက္ဆံုး ဆံုခဲ့တာ ေအာင္ေက်ာ္စိုး ခဏျပန္လာတုန္းကပဲ။ အဲဒီတုန္းက ငါမင္းကို အလုပ္ေျပာင္းမယ္႔ အေၾကာင္း မေျပာခဲ့မိဘူး ၊ အေၾကာင္းရင္းက ငါမင္းကို ေျပာလိုက္လို႔ တဆင္႔စကား ႐ံုးက သိသြားရင္ အပိုဆုေၾကး မရလိုက္မွာ စိုးလို႔ကြ ၊ အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက အပိုဆုက ဟိုေန႔လိုလို ဒီေန႔လိုလို ၾကားေနရေတာ႔ ငါလည္း ရလိုရျငား လစာမဲ့ ခြင့္ေတာင္ ယူၿပီး အခ်ိန္ဆြဲလိုက္ေသး ၊ ေရငံုႏုတ္ပိတ္ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ တိတ္တိတ္ကေလး ဒူဘိုင္းထြက္လာၿပီး အပိုဆုေၾကးကို ေမွ်ာ္ေနခဲ့တာေပါ႔ကြာ ၊ ဒါေပမယ့္ မင္းသိတဲ့ အတိုင္း ေမွ်ာ္လင့္သလို ျဖစ္မလာခဲ့ ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္း ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ႏုတ္မဆက္ လိုက္ရတာပဲ အဖတ္တင္တယ္ ၊ အဲဒီ အတြက္ Sorry ပဲ။

အခုငါ ဒူဘိုင္းမွာ အဆင္ေျပတယ္ သူငယ္ခ်င္း ၊ ဒါေပမယ့္ မင္းအပါ အဝင္ ရဲတံခြန္က သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုေတာ့ သတိရတယ္ကြာ ၊ မင္းတို႔ အားလံုးကိုလည္း ငါတို႔ႏွင့္အတူ မဟုတ္ေတာင္မွ ငါတို႔လိုပဲ ျမက္ႏုရာ ႐ွာေစခ်င္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ႔ မင္းတို႔ ငါတို႔ တေတြ ေ႐ြ႕မွ ေနာက္လူ ဝင္လို႔ ရမွာ မဟုတ္လား ၊ အေပၚေ႐ြ႕ဖို ေနရာ မ႐ွိတဲ့ ငါတို႔အတြက္ ေနရာ႐ွိတဲ့ အရပ္ ေျပာင္းတာ အေကာင္းဆံုးပဲ။ ငါအျမင္ ကေတာ့ ရဲတံခြန္ကို လူငယ္ေတြ လူသစ္ေတြ အတြက္ ေနရာ ေပးသင္႔ၿပီ။ ငါတို႔ ရဲတံခြန္မွာ တသက္လံုး ေနရင္ လူငယ္ေတြအတြက္ ဘယ္တရားမလဲ ၊ ငါ ယံုၾကည္တာက ငါတို႔ အားလံုးမွာ ႏုိင္ငံတကာ လွည့္ၿပီး လုပ္ႏုိင္တဲ့ အရည္အေသြးေတြ ကိုယ္စီ ႐ွိေနၿပီးသားပါ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မွဳ႕ ႐ွိဖို႔ တခုပဲ လိုတယ္။ ငါ မင္းကို ယံုၾကည္ၿပီးသား ၊ မင္း ငါႏွင့္စာရင္ ပိုလို႔ေတာင္ လူရည္ လည္ေသးတယ္။ ေနာက္ထပ္ ေျပာခ်င္တာက စြမ္းအင္ ငတ္ေနတဲ့ ကမၻာႀကီး စြမ္းအင္ရဖို႔ မင္းတို႔ ငါတို႔လို လူေတြ အမ်ားႀကီး လိုေနတယ္ ဆိုတာပါပဲ။

ေနာက္ဆံုး ေျပာခ်င္တာက ငါတို႔အားလံုး ရဲတံခြန္ကို ခ်စ္တယ္ ၊ ဒါေပမယ္႔ ဖက္တြယ္ မထားသင္႔ဘူး ၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေတြကို တြဲေခၚဖို႔ ေနရာေပးဖို႔ ငါတို႔မွာ တာဝန္႐ွိတယ္ ထင္လို႔ပဲ။ မင္း ရဲတံခြန္က မခြာခ်င္ဘူး ဆိုတာ ငါသိတယ္ ၊ သံေယာဇဥ္ ႐ွိတယ္ ဆိုတာလည္း ငါသိတယ္ ၊ ဒါေပမယ္႔ ငါေျပာတာ ကိုေတာ့ အေလးအနက္ထား စဥ္းစား ေစခ်င္တယ္ သူငယ္ခ်င္း။ က်န္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ေတြလည္း ငါေျပာတာကို လက္ခံၾကတယ္။ အဲဒီေတာ႔ မင္းအပါ အဝင္ က်န္တဲ့ လုပ္ေဖၚ ကိုင္ဖက္ေတြ စိတ္ေျပာင္းလို႔ အျမင္မွန္ရရင္ ငါတို႔ေပးတဲ့ လိပ္စာကို ဆက္သြယ္လိုက္ပါ။ သူတို႔တေတြ လူအသဲအသန္ ႐ွာေနၾကတယ္ ၊ ျမန္မာ ေတြကိုလည္း ႀကိဳက္တယ္။ အခုထိလည္း ငါတို႔ဆီ ဆက္သြယ္ၿပီး လူေတာင္းေနတုန္းပဲ ၊ စိတ္ကူး မလြဲနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း။ ဒါပါပဲ။ ဂ်ီေတာ့မွာ ေတြ႕ၾကတာေပါ႔။

ဆက္သြယ္ရမယ္႔ လိပ္စာမွတ္မိတယ္မဟုတ္လား။ အားလံုး ကိုလည္း ေဝငွရင္း ေျပာလိုက္ပါအံုး သတိရေၾကာင္းေလး ပါေလးေပါ႔။ ကိုေအာင္ေက်ာ္ဦး ကိုလည္း ေတြ႕ရင္ ေျပာလိုက္ပါအံုး ၊ ဝမ္းသာပါတယ္လို႔။

မင္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္း
အာသီသ
ေခတၱ ဒူဘိုင္း