*********အာသီသ
**********
ေဟာင္ေကာင္မင္းသားႏွင့္မင္းသမီးလို႔ မထင္လိုက္ပါႏွင့္ အဲဒါ ရဲတံခြန္က ကရိယာဆရာ ကိုရဲမ်ိဳးေက်ာ္တို႔ အတြဲပါ။ ကိုရဲမ်ိဳးေက်ာ္ ရဲတံခြန္ေရာက္တာ မၾကာေသးေပမယ့္ သူ႔ရဲ့ ေနထိုင္ေပါင္းသင္းမႉ႔ ပံုစံက ႐ိုး႐ွင္းၿပီး အားလံုးအေပၚ ေလးစားသမႉ႔ ႐ွိတဲ့ ပ႐ိုတိုေကာႏွင့္ဆိုေတာ့ လူတိုင္းႏွင့့္ အခ်ိန္တိုအတြင္း ခင္မင္ရင္းႏွီး သြားတာေပါ့။ အထူးသၿဖင့္ ၿခေသၤ့ေတြ အမ်ားႀကီး႐ွိတဲ့ လွ်ပ္စစ္ဂူထဲမွာေတာင္ အဆင္ေၿပေအာင္ ေနထုိင္ၿပီးမွ သူပိုမိုအားသန္ရာ ကရိယာကို ေၿပာင္းေ႐ႊ႕သြားတာပါ(အမွန္တကယ္က ဘိုၾကင္ မနားတမ္း စကားေတြ ေၿပာလြန္းလို႔ နားၿငီးတာ မခံႏုိင္ေတာ့လို႔)။
သိပ္မၾကာေတာ့ပါဘူး ေနာက္တစ္တြဲ ထပ္လာအံုးမွာ။ ကိုေစာမင္ဦးတို႔ အတြဲေလ။ ကိုေစာမင္းဦးႏွင့္ သိစက ေစာမင္းဦးဆိုေတာ့ ကရင္ပဲေပါ့။ ကိုေစာေအာင္ေက်ာ္ဦးတို႔ ကိုေစာေအာင္ေသာ္တို႔လိုပဲထင္တာ၊ အဲ...ဘယ္ဟုတ္မလဲ သူက နာမည္သာေစာတာ လူက မေစာဘူးတဲ့၊ အဲဒါေနာက္မွသိရတာ။ ဒါေပမယ့္ သူလည္း ဓါတ္သက္ပါသြားတာ အခု ကရင္မေလးႏွင့္ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မွာတဲ့။ ကိုေစာမင္းဦးရဲ့ အမ်ိဳးသမီးက ကိုေစာမင္းဦးအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းမသိေသးလို႔ ယူတာၿဖစ္မယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ ဘိုေစာဟာ ”အသစ္”လူ။ ကင္မရာတို႔ ဖုန္းတို႔ဆို ၆လေလာက္ပဲ သံုးတာ။ အၿမဲတမ္း ေမာ္ဒယ္ အသစ္ေလးတြကိုပဲ စိတ္ထဲ စြဲေနတတ္သူ။ (နည္းနည္းေတာ့ ဖြလိုက္ရမွ..ဟီး.ဟီး)
သူတို႔ေတြ မဂၤလာေဆာင္တာ ၾကည့္ၿပီး ကိုယ္ေဆာင္တုန္းက အၿဖစ္အၿပစ္ကေလးကို သြားသတိရတယ္။ မဂၤလာမေဆာင္ခင္ မိန္းမသြားေတာင္းေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း တ႐ုပ္ေတြက ဟိုဟာပါရမယ္ ဒီဟာပါရမယ္ႏွင့္ အေတာ့ကို ညွိယူရတယ္(အေရးႀကီးတဲ့ဟာ..ပါမပါေတာ့ ဘယ္သူမွ လာမၾကည့္ၾကဘူး..ဟဲဟဲ)။ သူတို႔ဘက္က ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မေလွ်ာ့ေတာ့ မိန္းမယူခ်င္စိတ္ ကုန္ခမ္းသြားတဲ့ အထိပဲ။ ကၽြန္ေတာ့ အယူအဆက အကုန္မခံခ်င္လို႔ မဟုတ္ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြက တစ္အိုးတစ္အိ္မ္ ထူေထာင္မယ့္ သူေတြအတြက္ ဘာမွအက်ိဳးမၿပဳ ၊ မဂၤလာေဆာင္လည္း ၿပီးေရာ ဝက္ေမြးရမယ့္ကိန္း ဆိုက္မယ့္အၿဖစ္။ ကံေကာင္းသြားတာက ကၽြန္ေတာ္ယူမယ့္မိန္းမက ညိွမရရင္ ဒီအတိုင္းပဲ လိုက္သြားေတာ့မယ္ ဆိုမွ အားလံုးၿပီးဆံုးသြားတယ္။ ဒါေတာင္ ညေနခင္းဧည့္ခံပြဲမွာ အရက္တိုက္ေရး မတိုက္ေရး ေတာ္ေတာ္အေၿခအတင္ ၿဖစ္လိုက္ေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ အယူအဆက ဗုဒၶဘာသာအရ အရက္မတိုက္ခ်င္၊ တ႐ုပ္အယူအဆက အရက္ပါမွ ပြဲၿဖစ္တယ္၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း အေလွ်ာ့ေပး လိုက္ရတာပါပဲ။
ကိုယ္တိုင္ အစဆံုး စီစဥ္ရေတာ့ ဘာ လိုအပ္လိုအပ္ ကိုယ့္ဆီပဲ ဦးတည္လာတာပဲ။ ညေန ဧည့္ခံပြဲ လုပ္ေနတုန္း အရံဝိုင္းေတြ စီစဥ္ထားလွ်က္ႏွင့္ လာတဲ့လူေတြက မထင္မွတ္ပဲ ပိုမ်ားသြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ခ်စ္ကိုႀကီးမ်ား ၿဖစ္ၾကတဲ့ ဓါတ္ပံုဆရာ ကိုသီဟႏွင့္ ကိုအလိုင္း(ကိုေအာင္ေထြးဝင္း)တို႔အတြက္ ေနရာမရ ၿဖစ္သြားေတာ့ သူတို႔မွာ နာလည္းနာေသး နံလည္းနံေသး ဆိုတဲ့ အၿဖစ္ၾကံဳသြားရတယ္။ သူမ်ားေတြ ေသာက္စား ေနခ်ိန္မွာ သူတို႔က အေမာတေကာ ဓါတ္ပံုလည္း ႐ိုက္ရေသး၊ ဗိုက္ဆာလို႔ စားမယ္ၾကည့္ေတာ့ ထိုင္စရာ ေနရာက အၿပည့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဝိုင္းမွာ ဝင္ကပ္စားရတဲ့ ကိန္းဆိုက္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အခမ္းအနား အစီအစဥ္အတိုင္း ေမွ်ာလိုက္ေနရေတာ့ သူတို႔အတြက္ မစီစဥ္ေပးႏုိင္ ၿဖစ္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကိုအလိုင္းႏွင့္ ကိုသီဟတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ မၾကည္လင္တဲ့မ်က္ႏွာေတြကို အခုထိၿမင္ေယာင္မိေနေသး။ ဟုတ္လည္းဟုတ္ပါတယ္ေလ ပြဲၿပီးေတာ့ ေတာ္ေတာ့ကို ေတာင္းပန္လိုက္ရတယ္။ အစတုန္းက အသိေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကၽြန္ေတာ့ကိုလူ႐ုိုးေလး မေသာက္တတ္မစားတတ္လို႔ ထင္ထားပံုရတယ္။ အဲဒီညက ဝုိင္း”ကမ္းေပး”ၾကေတာ့ ေအာင္ရဲဦးေတာ့ သြားၿပီေပါ့ ဆိုၿပီး ေၿပာေနၾကတယ္။ တစ္ဝိုင္ၿပီးတစ္ဝိုင္း လွည့္လည္ ”ကမ္းေပး”လိုက္တာ ဝုိင္းသာဆံုးသြားတယ္ အေၿခမပ်က္ အေနမပ်က္ဆိုေတာ့ အားလံုး အေၿခေနမွန္ သိသြားတာေပါ့။ (ဟဲဟဲ..ဒီလိုပဲ ႐ုပ္တည္ႏွင့္ လုပ္စားေနတာ..)
ခ်စ္ကိုႀကီး ကိုၿမင့္လြင္ ေၿပာေနၾက စကား႐ွိတယ္၊ အခုထိ မွတ္မိေနေသး။ ကိုၿမတ္မင္း မဂၤလာ မေဆာင္ခင္က ပုန္း ၇၀ ကုန္မယ္လို႔ ၿငီးေတာ့၊ တ႐ုပ္မ ယူရင္ initial cost ေတာ့မ်ားတယ္ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ထည့္စရာ မလိုဘူးတဲ့။ သူဆိုလိုတာက တ႐ုပ္ေတြက စီးပြား႐ွာတတ္တယ္၊ ယူၿပီးရင္ သူလည္း မယ္တထမ္း စီးပြား႐ွာမယ္ ဆိုေတာ့ ၿပန္လွည့္ၾကည့္စရာ မလိုဘူးေပါ့တဲ့။ ၿမန္မာမကို ယူရင္ အစေတာ့ သိ္ပ္မကုန္ဘူး၊ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ စီးပြားမရွာတတ္ မလုပ္တတ္ႏွင့္ ဆိုေတာ့ အိမ္ေနာက္ေဖး ေပါက္တယ္ေပါ့။ သူဆိုလိုတာကို ေၿပာၿပတာပါ။ ၿမန္မာမေတြ ထဲမွာလည္း စီးပြား႐ွာ ေတာ္တဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိပါတယ္။ ၿမန္မာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား စြမ္ေဆာင္႐ွင္ အသင္းေတာင္ ႐ွိေသး။ ဒါေပမယ့္ သူေၿပာတာ ေယဘူယ်အားၿဖင့္ေတာ့ မွန္သလိုလို႐ွိသား။
ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္း ကိုမိုးေဇာ္လြင္ မဂၤလာ ေဆာင္တုန္းက ရီစရာ အၿဖစ္အၿပစ္ကေလး တခုကို အခုထိ မွတ္မိေသး။ အဲဒီတုန္းက ကားပိုင္႐ွိတဲ့ ကိုၿဖိဳးႀကီးက ႀကိဳပို႔ လုပ္ေပးတယ္(ကိုမိုးေဇာ္လြင္ ညီမက ေခ်ာတာကိုး)။ ပြဲထြက္ခါလည္းနီးၿပီ ၿပင္ၾကဆင္ၾကႏွင့္ အားလံုး ပ်ာယာခပ္ေနခ်ိန္ သတိုးသား အဝတ္လဲေတာ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ မပါလာလို႔ ၿဖိဳးႀကီးခမ်ာ ညီမေလးမ်က္ႏွာေႀကာင့္ တေခါက္ၿပန္ ေၿပးယူေပးရေသးတယ္။ အလွၿပင္တဲ့ အေခ်ာက္က သေဘာေတြေခြ႔လို႔။ တစ္ခါ ပြဲလည္းထြက္ေရာ အခါေတာ္ပဲ႐ွိေသး မီးၿပတ္သြားလို႔ သတိုးသားႏွင့္ သတိုးသမီးလည္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္း တန္းလန္း အခါေတာ္ေပးတဲ့သူလည္း တန္းလန္းႏွင့္ ၅မိနစ္ေလာက္ ေစာင့္လိုက္ရေသး။ မီးၿပန္လာမွ အားလံုး သက္ၿပင္း ခ်ႏုိင္ေတာ့တယ္။ မဟုတ္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ မသိ။ အရံမီးစက္ေတာ့ ႐ွိမလားမသိဘူး။
ကိုလြင္ေမာင္ဦး မဂၤလာေဆာင္တုန္းကေတာ့ စိတ္မေကာင္းစရာ တစ္ခု ႀကံဳလိုက္ရတယ္၊ တၿခားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုေလးႏုိင္ အမ်ိဳးသမီးရဲ့ အဖိုးတန္လည္ဆြဲ က်ေပ်ာက္သြားတယ္။ ဘိုးဘြားရိပ္သာမွာ ေခါက္တုန္႔ေခါက္ၿပန္ အလူးအလဲ ႐ွာေတာ့လည္း မေတြ႔ေတာ့ဘူး။ ကိုလြင္ေမာင္ဦးလည္း စိတ္မေကာင္ၿဖစ္႐ံုက လြဲလို႔ ဘာမွမတတ္ႏုိင္ ၿဖစ္ခဲ့ရတယ္။
(ကိုရဲမ်ိဳးေက်ာ္..ကိုေစာမင္းဦး..ကိုမိုးေဇာ္လြင္..ကိုလြင္ေမာင္ဦး..ကိုသီဟႏွင့္..ကိုအလိုင္းအမွတ္တရ)
***********
0 comments:
Post a Comment