ဂလိုဘယ္..ခ်န္ပီယံ

ဓါတ္ပံု-ကိုၿမတ္မင္းေပးပို႔သည္

**********

အာသီသ

**********

သီတင္းေတြေတာ့ ၾကားေနရတယ္၊ ကာရကံ႐ွင္ေတြ ေမးၾကည့္ေတာ့လည္း ဟုတ္တယ္တဲ့။ မန္ေနဂ်ာ ရာထူးေတြ ၿမန္မာေတြရကုန္ၿပီ။ ဘာမွ မနာလိုစရာ မ႐ွိ၊ ကိုးႏွစ္ေလာက္ ရင္းႏွီးထားၾကတာ တစ္ခုခုေတာ့ ၿဖစ္သင့္ေနၿပီ။ ၿဖစ္သင့္တာ ၾကာလည္း ၾကာၿပီပဲ။ ဒါေပမယ့္ သိၾကတဲ့အတိုင္း ပဲထ႐ိုနစ္မွာ မၿဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကမၻာ့ခ်န္ပီယံ ဆိုတဲ့ အိမ္မက္ဆိုးၾကီးက လြဲရင္ က်န္တာေတြအတြက္ ဘာအစီအစဥ္မွ ႐ွိပံုမရ။ ၿမန္မာမႉ႕ ၿပဳဖို႔အေရး ေမးလိုက္တိုင္း လုပ္ေနပါတယ္၊ စီစဥ္ေနပါတယ္၊ လာပါေတာ့မယ္လို႔ ေၿပာေၿပာေနတာ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာေတြ၊ မန္ေနဂ်ာေတြသာ ကိုဝင္းစိုးေ႐ႊ အလုပ္ထြက္စာထဲမွာ ေရးထားသလို ရာထူးေတြတက္ၿပီး ေ႐ြ႕သြားၾကတယ္၊ ဘာမွၿဖစ္မလာဘူး။ သူတို႔လက္ထက္ က်မွ လုပ္လုိက္ရတဲ့ အကဲၿဖတ္ စစ္တမ္းေတြ၊ ဘာအတြက္လည္းေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာမသိ၊ ေပၚလစီအရသာ လုပ္ေနၾကတာ အထက္က လူေတြကလည္း ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ အထက္က ခိုင္းတာေတြသာ ကုိယ့္ရဲ့ ေကပီအုိင္ ၿပေကာင္းေအာင္ ဟုတ္တာေတြေရာ မဟုတ္တာေတြေရာ စြတ္စက္လုပ္၊ ဘာေႀကာင့္လုပ္ရလည္း ဆိုတဲ့ အႏွစ္သာရ ေခါင္းထည္းမ႐ွိဘဲ ေမးလိုက္တိုင္း အထက္ကခိုင္းလို႔ ဆိုတဲ အေၿဖေတြပဲ ရေနေတာ့ ဒီလူေတြ အလုပ္လုပ္တာကမွ ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ္လုပ္ေနတယ္ ဆိုတာ ပိုေပၚလြင္ေနတယ္။

အေတြ႔အၾကံဳအရ ေၿပာရရင္ ေအာက္ေၿခမွာပဲ ေနဖူးခဲ့လို႔လားေတာ့ မသိ၊ သူတို႔ ခန္႔ထားတဲ့ မေလးေတြ၊ မက်ီးသီးေတြ၊ အၿဖဴေတြဟာ တစ္ေယာက္မွ အထင္ၾကီးစရာ မ႐ွိ၊ ဆရာတပည့္ ေမြးတတ္တဲ့ အက်င့္ေလးေတြကလည္း လူ႔သဘာဝအတိုင္း ႐ွိေနေလေတာ့ ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ မန္ေနဂ်ာ ၿဖစ္ပီ ဆိုတာႏွင့္ကို ေခါင္းညိမ့္တတ္တဲ့ ေတာက္တဲ့ကေလးေတြ ေခၚလာၿပီး အလုပ္ေပးပါေတာ့တယ္။ တကယ္တမ္း အလုပ္လုပ္တဲ့ ခါက်ေတာ့ မနက္မိုးလင္း အစည္းအေဝး မွာ သူမသာကိုယ္မသာ မန္ေနဂ်ာေတြ ေပါက္တတ္ကရ ေမးလာလတံ့ေသာ ေမးခြန္းေတြအတြက္ ေနာက္ကေန ေၿဖဆိုၿပင္ဆင္ ေပးရတာကိုက ordeal ပဲ။ Specific gravityဆိုတဲ့ ဂဏာန္းေနာက္မွာ ယူနစ္ပါမလာလို႔ ဆိုၿပီး လာဆရာၾကီးလုပ္လို႔ စိတ္ထဲ ၾကိတ္ရယ္ေနရတဲ့ အခါမ်ိဳးေတြ နည္းမွမနည္းပဲ။ ႐ွင္းၿပတာေတာင္မွ ဒါဆို ယူနစ္က ဘာလည္းဆိုၿပီး သံုးခါေလာက္ ထပ္ေမးေသးတယ္။

မွတ္မိပါေသးတယ္ တခါက ေကပီအုိင္ေတြ လုပ္ၾကလုပ္ၾကႏွင့္ အရည္မရ အဖတ္မရေတြႏွင့္ အံုးအံုးၾကက္ ဆူညံေနတာ။ တကယ့္ကို ရီရတယ္ ေရးလိုက္ၾကရတာ ေလၾကီးမိုးၾကီးေတြ၊ မန္ေနဂ်ာေတြ သေဘာေတြက်လို႔။ ေၿခာက္လၾကာ ၿပန္ဆန္းစစ္ေတာ့ ဘယ္သူ႔မွ ဘာမွ ကိုယ့္အလုပ္ထက္ ပိုခၽြန္ၿပီး လုပ္ထားတာ ဘာမွမ႐ွိဘူး။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ ငါးက်ပ္ပဲ ေပးထားတာ ဘယ္သူက တဆယ္ဖိုး ပိုလုပ္မလဲ၊ အဲ..လုပ္လည္း တစ္ခါေပါ့ ဘာအက်ိဳးအၿမတ္မွ မလာရင္ ဘယ္သူက ဆက္လုပ္အံုးမွာလည္း။ ကိုယ္ေရးထား တာေတြက ၾကီးၾကပ္ေရးမႉး လုပ္ရမယ့္တာဝန္ေတြ၊ ဒါေတြကိုယ္လုပ္ရင္ ကြိဳင္ကုန္မွာေပါ့။

အခုလည္းၾကည့္ေလ တကယ္တမ္း ေပးသင့္ ေပးထိုက္တာက ေအာက္ေၿခမွာ၊ ေခါင္းေတြ ၾကီးၾကပ္ရာထူးေတြ ႏွင့္ သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္တဲ့ လခ၊ ေအာက္ေၿခမွာ မေက်နပ္လို႔ အလုပ္ေတြထြက္ၾက ေအာ္ေနၾကတာ ဘာမွမလုပ္ပဲ မဆီမဆိုင္ မေရာင္ရာ ဆီလူးၿပီး သကာလ ၾကားထဲက ေနရင္းထိုင္ရင္း တစ္ခ်ိဳ႕က ကံေကာင္းသြားတယ္။ ဒီလိုေၿပာလို႕ ခြဲၿခားေတြးတယ္လို႔ မထင္လိုက္ပါႏွင့္ ဘယ္သူဘာရရ အားလံုးဟာ သူငယ္ခ်င္းေတြပဲမို႔ သင့္ေတာ္ပါတယ္။ ဒါေပသိ ရသင့္ရထုိက္တဲ့ လူေတြ ပါမလာလို႔ နည္းနည္း ပိုၿပီး ပညာၿပဖို႔ လိုလာၿပီထင္လို႔ပါ။ ၿမန္မာမႉ႔ၿပဳမယ့္ အစီအစဥ္ ေရေရရာရာ မ႐ွိလို႔ ေမးလာရင္ အေလွ်ာက္ေကာင္းေအာင္ မန္ေနဂ်ာရာထူးေတာင္ ေပးထားၿပီးၿပီလို႔ ေၿပာလို႔ရေအာင္ လုပ္ခ်လိုက္တာ ထင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေၿပာႏုိင္လည္း ဆိုရင္ ၿမန္မာ့ေရနံမွာ နည္းနည္းေပါက္ေရာက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ႐ွိပါတယ္။ တခါက ၾကံဳၾကိဳက္လို႔ ၿမန္မာမႉ႔ ၿပဳမယ့္အစီအစဥ္ ဘယ္လိုလည္းလို႔ သူက ပီစီအင္မ္အယ္လ္က အရာ႐ွိကို ေမးေတာ့ ကိုအန္ဒီႏွင့္ ကိုအက္ဒဝကို ရည္ညြန္းၿပီး မန္ေနဂ်ာ ရာထူးေတြေတာင္ ခန္႔ထားၿပီးၿပီ ဆိုၿပီးေတာ့ ၿပစားသြားတယ္။ အခုလည္း လူေတြ တန္းစီထြက္ေနၾကလို႔ အေထာင္း သက္သာေအာင္ လုပ္ခ်လိုက္တာ ၿဖစ္မယ္။ အမွန္တကယ္က သူတို႕ဘာမွ မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုတာ သူတို႔ သိေနတယ္။

တဖက္မွာက်ေတာ့ ရာထူးတိုးတိုင္းလည္း ကံေကာင္းတယ္ ဆိုလို႔ မရၿပန္ပါဘူး၊ အားလံုးသိၾကမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ့တုန္းက ႐ံုးမွာ ၿဖိဳးႀကီးေနရာ ဝင္ဖို႔ ေခၚေၿပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ကမ္းလြန္မွာ ပိုက္ဆံပိုရေၾကာင္း အဲဒီထက္ပိုရရင္ ေၿပာင္းမွာၿဖစ္ေၾကာင္း ေၿပာေတာ့ ၅၀ ပဲ ပိုရမယ္ ဆိုလို႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထြက္ဖို႔႐ွိတာႏွင့္ ေဆာရီးလုပ္ၿပီး ေနၿမဲအတိုင္းပဲ ဆက္ေနလိုက္တယ္။ ၿဖိဳးၾကီးလို လူေတာင္ အလုပ္မ်ားလြန္းလို႔ နားရက္မ႐ွိ လုပ္ရတာ မေနႏုိင္လို႔ ထြက္ေၿပးတာ မိသားစု ႐ွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ပိုဆိုးတာေပါ့။ သူတို႔က နာမည္အၾကီးၾကီး တပ္ေပးလိုက္တာ အဲဒီ နာမည္ႏွင့္ အကိုက္ လုပ္ရတယ္။ တခါတေလ ပိုေတာင္ပိုေသး။ အဲဒီေတာ့ ရာထူးတိုးတဲ့ လူေတြအေနႏွင့္ ဆုတ္လည္းစူး စားလည္းရူး အေၿခေနမွာေပါ့။ ရာထူး မယူၿပန္ေတာ့လည္း သူမ်ားယူသြားမွာစိုး၊ ယူၿပန္ေတာ့လည္း ဘာမွာ မယ္မယ္ရရ သူမ်ားထက္ပိုမရ၊ ရာထူူူးရတာကိုက ကံထူး႐ွင္လို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဒီအသိုင္းအဝိုင္းမွာ အလုပ္လုပ္ရတာကိုက ဘဝပဲ။

ေနာက္တစ္ခု ရင္နာစရာ ပိုေကာင္းတာက ကိုယ္႔တိုင္းၿပည္မွာ ေနရာ႐ွိပါလွ်က္ႏွင့္ တိုင္းၿပည္ကေနထြက္ အပင္ပန္းခံ ပိုက္ဆံ႐ွာရၿပီး ၿပည္တြင္းမွာ အေၿခအေန မေပးလို႔ တိုင္းၿပည္အၿပင္ထြက္ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ ကုလားေတြက ေနရာဝင္ယူထားေတာ့ အရင္တုန္းကလို technical transfer အတြက္ဆိုရင္ေတာ့ မေၿပာပါဘူး၊ အခုကိုယ့္ေနရာလည္း ေပးရတယ္ technicalလည္းကိုယ္ကပဲ ေပးရတယ္ဆိုေတာ့ မိေအးႏွစ္ခါနာ ၿဖစ္ေနတာေပါ့။ အဲဒါ ဘယ္သူ႔မွာ တာဝန္႐ွိတယ္ ဆိုတာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာမသိ၊ ဗမာေတြ ခံစားေနရတာကိုေတာ့ ကုိယ္တိုင္ ခံစားခဲ့ရလို႔ သိခဲ့ရၿပီ၊ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ ကုလားေတြကေတာ့ ေယာင္လည္လည္၊ ပညာလည္းသင္ ပိုက္ဆံလည္း တန္ရာတန္ေၾကးရ၊ ဗမာေတြက သင္လည္းသင္ေပးရ ခိုင္းတာလည္း လုပ္ေပးရ ပိုက္ဆံက်ေတာ့ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေစ်းႏူန္းေတာင္ ေက်ာ္ေနၿပီဆိုၿပီး ေစ်းနိမ္ေပးႏွင့္ အေတာ္ခံရခက္တဲ့ အိမ္ေပၚတက္ တံေတြးေထြးခံရတဲ့ အၿဖစ္ပဲ။ ပိုဆိုးတာက ဒီေကာင္ေတြ ဒီကေန ထြက္ဖို႔ အၿဖစ္မ႐ွိပါဘူး၊ ေဟာင္ဖြာ ေဟာင္ဖြာ လုပ္ေနတာပါဆိုတဲ့ အေၿပာမ်ိဳးေတြ၊ ထြက္ခ်င္ရင္ ထြက္ၾက လုပ္မယ့္လူေတြ တန္းစီေနတယ္၊ အခုေတာင္ ေလွ်ာက္လႊာေတြ မ်ားလြန္းလို႔ ဖတ္ေတာင္မဖတ္ႏုိင္ဘူး ဆိုတဲ့ အေၿပာမ်ိဳးေတြႏွင့္ ဘဝင္ၿမင့္ေနတဲ့ မန္ေနဂ်ာေတြ၊ ကပ္ဖားယပ္ဖား လုပ္ေနၾကတဲ့ ပြဲလန္႔ဖ်ာခင္းမယ့္ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းေတာင္ တစ္မူးသာရ မနာလို ဝန္တိုစိတ္႐ွိၾကတဲ့ ကပ္ပါးေတြရဲ့ လက္ထဲမွာ ဘယ္လိုလုပ္ လူမ်ိဴးေကာင္းစားေရးဝါဒ ႐ွင္သန္ ေပါက္ဖြားပါ့မလဲ။ ဘာမွအလုပ္မလုပ္ပဲ ေဆးလိပ္ေသာက္ ေကာ္ဖီေသာက္ လုပ္ေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို လူမ်ိဳးကိုေတာင္ အလုပ္မၿဖဳတ္ရဲ၊ ေယာင္လည္လည္ ကုိဝင္းလြင္တပည့္က ေခါင္းတက္ၿဖစ္လိုၿဖစ္ႏွင့္ အေတာ့ကို ရီခ်င္စရာေကာင္းတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မူ႔ ပံုစံပါပဲ။ ဒီလိုပံုစံႏွင့္ ဒီပလက္ေဖါင္းၾကီး ဒီေလာက္ခံတာ ဗမာေတြ အေတာ့ကို ခႏၶီပါရမီႏွင့္ ၿပည့္စံုေနလို႔ပဲ။

အခု ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဂလိုဘယ္ ခ်န္ပီရံေလာင္းရဲ့ အလားလာကို trendတင္ၿပီးၾကည့္ေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ေလ။

***************